Mińsk Mazowiecki

Jednym z większych miast podwarszawskich jest Mińsk Mazowiecki, będący prawie 40 tysięcznym miastem powiatowym. Mińsk pomimo wyraźnie tranzytowego charakteru (położony przy głównej drodze relacji wschód-zachód DK nr. 2) przez lata był jednym z biedniejszych miast. W ostatnim czasie, zdaje się jednak dynamiczniej rozwijać z racji stawania się sypialnią dla stolicy. Z centrum Warszawy jest tutaj 40 kilometrów, a połączenie komunikacyjne znacznie ułatwia kolej. Dzięki temu w mieście kwitnie budownictwo mieszkaniowe, a co za tym idzie rośnie liczba podatników. Co ciekawe powiat miński jako jeden z czterech na Mazowszu (obok garwolińskiego, legionowskiego oraz warszawskiego-zachodniego) otrzymał błędny jedno literowy wyróżnik grodzki -WM- na tablicach rejestracyjnych, czyniąc na drogach mieszkańców z tego powiatu prawie Warszawiaków :).

Co się zaś tyczy zabytków w Mińsku Mazowieckim to trzeba przyznać, że nie jest ich za dużo. Stary rynek podczas wojny zniszczono niemal całkowicie. Został zbombardowany w 1939 roku, a później w czasie okupacji zamieniono go w getto. Dzisiaj ze starych budowli przyrynkowych zostały tylko dwie, kościół Narodzenia N.M.P. ( w 1908 roku przebudowany przez Józefa Piusa-Dziekońskiego w stylu neobarokowym, architekt dodał między innymi dwie wieże) oraz jedna kamienica w pierzei wschodniej (obecnie opuszczona). Zabudowa przedwojenna była głównie drewniana i parterowa.

Widok na stronę zachodnią rynku.

Strona wschodnia z ocalałą kamienicą po środku.

Południowa pierzeja.

Kościół w stosunku do rynku jest usytuowany pod kątem co dodaje mu uroku.

Wież do 1908 nie było.

Świątynia wyraźnie wymaga odświeżenia elewacji. 

Widok od południa.

Po wojnie w latach 50. XX wieku w południowej części rynku powstało typowe dla tego okresu arkadowe budownictwo nawiązujące do kamienic (podobne do Mariensztatu). Na wschodniej ścianie przy ocalałej kamienicy, zwarta zabudowa powstała w latach 60. natomiast zachodnia pierzeja stała niezabudowana do lat 90. Chociaż rynek jest dziś zadbany i zmodernizowany to brakuje na nim fontanny, jako elementu dodającego ważność tego miejsca dla mieszkańców.

Jedyna przedwojenna kamienica na rynku z bliska.

Migawki z miasta. Kamienica z lat 30. XX wieku.

Brama działkowa.

Wciąż obecna architektura drewniana, w tle napierające współczesne bloczki.

samotne kamienice przy głównej drodze...

...cd,

oraz współczesne kamienice. 

Ciekawiej pod względem starej architektury prezentuje się okoliczny plac Kilińskiego, na którym mamy kilka XIX wiecznych budynków z czego jeden klasycystyczny. Przy tym placu mieściła się przed wojną synagoga. W centrum Mińska znajduje się dużych rozmiarów park Dernałowiczów, z usytuowanym w nim pałacem z XVII wieku (z przebudowami w XIX i XX wieku). Choć sam pałac jest odnowiony to znaczna cześć parku aż prosi się o remont.

Plac Kilińskiego

Klasycystyczny budynek dawnego starostwa ,

Oraz jego sąsiad.

W oddali z placu możemy zobaczyć resztki starej zabudowy Mińska.

Niestety siding nie pomoże tej budowli uzyskać statuus zabytku.

Z rynku, jak i Placu Kilińskiego do parku Dernałowiczów jest "rzut beretem".

Niewątpliwie jest to park w stylu angielskim.

Ciekawy pomysł na pomnik :).

Pałac Dernałowiczów.

W jednej z odchodzący od parku alejek znaleźliśmy ciekawe obiekty architektoniczne starego Mińska.

Jednym z istotniejszych zabytków Mińska jest cmentarz Żydowski, który Jest prawdziwym ewenementem na Mazowszu, gdyż ocalało na mim około 500 macew z czego wiele w pozycji stojącej. Kirkut nie jest niestety dobrze oznakowany, poza bramą w charakterystyczne biało błękitne pasy nie ma do niego żadnego drogowskazu. Wszystko na cmentarzu jest zarośnięte, co tworzy dość majestatyczny widok macew wyłaniających się z wysokich traw w cieniu dziko rosnących drzew. Szkoda, że miasto zupełnie dba o to miejsce, gdyż mogło by być jednym z głównych elementów tutejszej turystyki.

Brama cmentarna.

Pomnik odsłonięto w 1967 roku. W tle lokalny żul.

Dający do myślenia krajobraz cmentarza.

Widok przez wyrwę w płocie.

Najbliższe otoczenie kirkutu...