wtorek, 17 kwietnia 2018

Raciąż

W Grudniu znalazłem chwilę czasu by udać się w kolejną "małą podróż". Tym razem odwiedziłem Raciąż. Miasto to ma 4500 mieszkańców i leży w powiecie płońskim między Drobinem, a Glinojeckiem. Aura atmosferyczna w dniu wycieczki była wyjątkowo ponura i wilgotna, co niestety potęguje wrażenie... wiadomo jakie.


Plan wycieczki był krótki bo z małym dzieckiem. Nie było mowy o dłuższej zadumie nad jakimś miejscem. Zatem jak zawsze najpierw rynek, potem stary kościół, następnie "dzielnica żydowska" i na końcu park. Niestety jak zwykle wszystkiego ciekawego nie zdołałem zobaczyć, więc była to podróż bardziej o charakterze rozpoznawczym

Główna oś Raciąża: ratusz-kościół (widok od kościoła)
Raciąż, jak większość małych miasteczek w byłej Kongresówce, po powstaniu styczniowym został zdegradowany do wsi. Prawa miejskie odzyskał w 1922 roku. Z atrakcji mamy tutaj średniowiecznie lokowany rynek, który przeszedł rewitalizacje w okolicach roku 2000, co już niestety widać. O rynku warto powiedzieć tyle, że przechodzi droga krajowa nr 60, a dawny główny plac handlowy miasta ma dziś bardziej charakter parku. Zabudowa jest w różnych jego miejscach bardziej lub mniej zwarta.
Wychodząc z samochodu zaparkowanego na rynku, widok na kościół spod ratusza.
Centralny punkt Raciąża.
Przy rynku stoją dwa pokaźne bloki.
Mazowieckie kamieniczki z okresu międzywojennego.
Drogowskaz opisuje położenie miasteczka.
Drewnianej zabudowy jest tu jeszcze sporo.
Zimowa fontanna.
Widok na wschodnią stronę rynku.

Idąc na zachód zmierzamy do kościoła pw. Świętego Wojciecha. Święty ten został patronem tej budowli, gdyż istnieje legenda, że to właśnie w Raciążu ów biskup czeski zatrzymał się swojej podróży do Prus. Kościół ten był budowany 11 lat od 1875 do 1886 roku. Jak dla mnie architektonicznie łączy on elementy neoromańskie i neoklasycystyczne z neogotykiem. Architektem tej budowli był Jan Górski (przynajmniej według wikipedii), jednak internet na jego temat milczy. W każdym razie kościół jest dość duży, można przypuszczać, że cegła z której powstał pochodziła z niedalekiej cegielni Dreglin.
Aktualne centrum życia Raciąża, market i Kościół.

Detale bramy

Hic domus dei est: venite adoremus

Wokół kościoła, za ogrodzeniem są praktycznie same drewniane zabudowania.

Za kościołem rozciągają się tereny podmokłe.
1877 - data budowy prezbiterium.
1906 - data budowy domu pogrzebowego. Za nim widoczne bagna spowite we mgle.
Południowa ściana kościoła (dzieciak zamknięty w wózku by nie uciekł ;) )

Zendrówka ma imitować gotyckie pochodzenie budowli
Detale wieży
Na froncie kościoła znajdują się dwa żeliwne nagrobki.
Przejdźmy teraz do tkanki miejskiej Raciąża. Chociaż to małe miasteczko to jednak znajdziemy w nim ciekawsze budynki i zaułki.
W okolicy kościoła jest najwięcej ładnych kamienic.
Plebania z lat 20. XX wieku, oczywiście styl dworkowy.

Drewniana zabudowa przykościelna.
Jedna z większych kamienic w mieście.
Drewniane i murowane.

Zgliszcza.


Drewniana zabudowa na ul. Kilińskiego koło Synagogi.
Prawdopodobnie dawna mykwa...
...oraz sama bożnica

Przez Raciąż przepływa rzeka Raciążnica. Przy niej znajduje się park miejski, którego korzenie o dziwo sięgają początku XIX wieku. Za parkiem znajduje się blokowisko. 
Raciążnica, park i bloki.

Dworzec kolejowy w Raciążu z lat 20. XX wieku. Linia Sierpc-Nasielsk została zbudowana w 1924 roku. Wciąż odchodzą stąd pociągi do Sierpca i Płońska.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...