Sztum

W lato 2011 roku jadąc z Torunia do Trójmiasta postanowiłem przed Grudziądzem odbić na DK 55 i pojechać powiślem, przez Kwidzyn, Sztum oraz Malbork z zamiarem zwiedzenia jednego z tych miast. Wybrałem oczywiście najbardziej "egzotyczny" Sztum będący 10 tysięcznym miastem powiatowym, malowniczo położonym pomiędzy dwoma jeziorami - sztumskim oraz barlewickim. Sztum nie jest perłą turystyczną, ma złą sławę przez znajdujący się w nim duży zakład karny, tym niemniej jest to stary krzyżacki gród, więc miasto oczywiści ma się czym pochwalić.

Główną atrakcją Sztumu jest XIV wieczny zamek Krzyżacki stojący na dawnym pomezańskim grodzisku. Usytuowanie zamku posiada bardzo dobre walory obronne, gdyż znajduje się on na wąskiej grobli pomiędzy jeziorami. Choć nie przetrwała do naszych czasów żadna widowiskowa, wysoka część fortyfikacji to w dalszym ciągu ma ona wokół siebie mury obronne, które są w rzadko spotykanej formie pięcioboku.

Brama do zamku.

Południowa strona fortyfikacji

Na dziedzińcu znajdziemy piękną prawdopodobnie XIX wieczną willę, niestety aktualni nie jest zagospodarowana.

Dalszą wschodnią część dziedzica zajmuje stylizowana XIX wieczna zabudowa .

Głównym i najstarszym punktem zamku jest jednak brama i sąsiednie skrzydło.

Kontakt z "dziką" przyrodą Sztumu oraz...

.... z historią.

Sztum po pokoju toruńskim w 1466 rok, do 1772 roku należał do polski i był częścią województwa malborskiego. Do I połowy XIX wieku znajdował się on w powiecie dzierzgońskim, jednak gwałtowny rozwój miasta w tamtym okresie sprawił, że miasto to przejęło rolę stolicy regionu. W porównaniu do sąsiednich powiatów było w nim, także najwięcej ludności tożsamości polskiej.

W pobliżu zamku jest odnowiony deptak, na którym można napić się piwa.

Deptak ten prowadzi nad jezioro sztumskie i przez dłuższy czas ciągnie się wzdłuż niego, tworząc bulwar idealny dla przechadzek.

Nad miastem góruje sylwetka średniowiecznego kościoła gotyckiego, który jeszcze około 1900 toku miał drewnianą wieżę. 

Na przykościelnym cmentarzu w 2011  roku osunęło się ogrodzenie. 

Stare miasto podczas wojny zostało oszczędzone tj. zniszczeniu uległo "tylko" w 50% zabudowy, dużą cześć budynków stanowią, więc międzywojenne kamienice (te z żelbetonowymi stropami). Pod koniec II wojny światowej miasto przez Niemców zostało ewakuowane i oddane bez walki. Niestety wkraczający II front białoruski postanowił wszystko podpalić. Podczas naszego pobytu trwała rewitalizacja nawierzchni w starej części miasta, więc niestety zdjęcia nie odzwierciedlają dzisiejszego jego wyglądu. Stare miasto posiada średniowieczyzny układ ulic.

Z parkingu pod zamkiem widać stare miasto

Podczas wymiany nawierzchni. 

Centrum miasta.

W centrum stoi klasycystyczny kościół  protestancki z 1818 roku. Obecnie jest w nim ciekawe muzeum ziemi sztumskiej.

W północnej pierzei rynku jest ciekawie wkomponowana ocalała kamienica.

Rzut oka na odchodzące od rynku uliczki.

Droga wylotowa na Kwidzyn, w tle widać willę na zamku.

Schodząc nad jezioro ciekawostką są dwie barokowo wyglądające kamieniczki, ciekawe czy są przed, czy po wojenne.